Olan şey bu. :) O kadar hasta hissediyorum ki. Nasıl dogru dürüst yürüyorum kubbeye çıkıyorum, iskele üstünde geziyorum anlamak zor. Ama ben pek de hasta olmam açıkcası. Pek de zorlamam kendimi bir de. Ama iş yerinde şantiyede ruhen ve bedenen zorlanıyorum bu üç gündür. İşler karıştı yogunlaştı kasıma kadar hızla bitirmemiz gereken yerler var.
Hastalıktan bu kadar bahsettiğim yeter.
Türkiye'deydim geçen bayram. Bir çok eksiği almam gerektiğinden, bütün AVM'leri dolaştım. Hergün metrobüse bindim ve burda yaşamanın değerini anladım. Bi kere trafik yok denecek kadar az. Koşuşturma yok. Kalabalık yok. Cidden Oran'a dinlenmeye geldim geri denebilir. İstanbul beni öyle yordu ki. Bir daha İstanbul'a değil de yazlık mekanlara giderim diyorum. Kalabalıgı ve metrobüsü özlersem iki günlüğüne bir uğrarım o kadar.
İstanbul'da yaşarken insanın içine çekildiği kaosu algılaması zor oluyor. Bu kaos insanları sabırsız mutsuz ve olasılıksız bırakıyor. Bu durumdan kurtulmaya bile çalışamıyoruz. Çünkü benimsemişiz içimizde. Tıpkı şu kurbaga gibi, sıcak su içinde bekletilen. Kardeşime misal bakıyorum ve üzülüyorum. Hergün 4 saat yollarda. Neden? Hayatının en onemli yıllarında çalışıyor, iyi güzel. Ama bari harcanmasa bu zaman. Bunları görünce de ne kadar dogru bir karar verdiğimi anlıyorum.
Reklamı da yaptıktan sonra, artık bana bu yazıyı bitirmek düşüyor....
Ciao!
Hastalıktan bu kadar bahsettiğim yeter.
Türkiye'deydim geçen bayram. Bir çok eksiği almam gerektiğinden, bütün AVM'leri dolaştım. Hergün metrobüse bindim ve burda yaşamanın değerini anladım. Bi kere trafik yok denecek kadar az. Koşuşturma yok. Kalabalık yok. Cidden Oran'a dinlenmeye geldim geri denebilir. İstanbul beni öyle yordu ki. Bir daha İstanbul'a değil de yazlık mekanlara giderim diyorum. Kalabalıgı ve metrobüsü özlersem iki günlüğüne bir uğrarım o kadar.
İstanbul'da yaşarken insanın içine çekildiği kaosu algılaması zor oluyor. Bu kaos insanları sabırsız mutsuz ve olasılıksız bırakıyor. Bu durumdan kurtulmaya bile çalışamıyoruz. Çünkü benimsemişiz içimizde. Tıpkı şu kurbaga gibi, sıcak su içinde bekletilen. Kardeşime misal bakıyorum ve üzülüyorum. Hergün 4 saat yollarda. Neden? Hayatının en onemli yıllarında çalışıyor, iyi güzel. Ama bari harcanmasa bu zaman. Bunları görünce de ne kadar dogru bir karar verdiğimi anlıyorum.
Reklamı da yaptıktan sonra, artık bana bu yazıyı bitirmek düşüyor....
Ciao!
Comments