Hiç bir şey açıklamak istemiyorum

Youtube; artık beni hiç bırakmayacağını düşündüğüm bir parçam gibi. İçinde arkadaşlarımın(onlara bunu uygun görüyorum) videolarını izlediğim, müzikle coşup ağladıgım, bilgiyle içiçe geçmiş bir ortam. Ve; itiraf ediyorum,  hergun o insanları izlemezsem eğlendikleri dakikaları paylaşmazsam eksik hissediyorum. Seviyorum bunu. İlk zamanlar Oran'a geldiğimde, bana yarenlik ettiler yutupçüler. İyi ki boyle bir şey var dedim kendi kendime. Onlar eğlenir, zıplar, alır verir, iken ben buralarda yapayalnızdım ama empati yeteneğim sağ olsun biraz olsun ben de eğlendim. En çok da vlog'ları seviyorum. Youtube ahalisinden bir kaçının günlüklerini. Özellikle itsjudyslife benim mudavimi olduklarımdan. Üç çocuklu genç bir aile. Çok sevimliler her biri, Arada sinir de eden yonleri yok değil tabi ki ama gene de olmalı hayatımda. Kafamı dağıtmada en çok emeği olan aile onlar üstelik. Yerleşik düzenleri olan, sakin hayatlı, arada tartışan ama barışan, çocuklarına güzel davranan bir ailecik. Sev

Oran'da yaşanılabilecek zorlukları sizler için araştırdım, araştırırken de içinde yaşadım..... 1-Alış veriş Burda İstanbul'daki gibi bir tüketim çılgınlıgı olmadıgından. Alış verişler gramla taneyle. Marketlere mallar tane tane en küçük boylarında gelmekte. Aile boyu koskoca şampuanlara alışık ben en küçük boy şampuan almaya alıştırıldım burda. Ama onu da aldım mı 3er 5er alasım yok değil. Yalnız her gun de pazarlar kuruluyor ama faaliyetleri 6ya 7ye kadar sürüyor yani işten çıkıp pazara koşacaksınız ki o sona kalan meyveleri sebzeleri alabilesiniz. Arabanız yoksa burda bir hiçsiniz diyesim geliyor. 2-Ulaşım Toplu ulaşım ağı oldukça zayıf. Bir tramway var numunelik. Taksiler çok ucuz ama hergun evden işe 70dinara geliyoruz bu da tlye vurursak 2tl etmiyor. Bunun birincil nedeni ucuz benzin olsa gerek. Suyun litresi 25dzd ise benzinin litresi 25dzd. Bu da 65 kuruşa tekabul ediyor. 3-Sokakta yürümek Şimdi İstanbul'da da zor diyeceksiniz. Yok burası bir başka. Yürürken he