Skip to main content

Sonunu Düşünen Kahraman Olamaz

Evet şuan boyle düşünüyorum... Ne kadar kahramanca değil mi? Ama korkmuyor da değilim. Kahramanlar korkmaz diye bir kaide var mıdır? Yok. Baktım yok....

Korkuyorum çünkü olanlar olmuşlar olacaklar acıtıyor. Acı verici her saniyesi aslında. Neresinden tutsan çok şiddetli hem de. Çok dogru bir yolda ilerliyorum. Sonunda kendime Tayland'da bir plajda uzun bir tatil vadediyorum çünkü. Olabilir yapılabilir. Düşünsene her şey oyle güzel koymuş yerine oturmuş ki. Sonunda tatil kazanmışım. Cepten hem de:)



Sonunu düşünüyorum yani demek oluyor bu ve de kahraman da olamayacağım demek.
Sonunda ödül hazırlıyorum kendime her kahraman da boyledir hacılar. Sonunda kızı öper ya da paraya para katar bişi olur. Ne bilim bir getirisi olur sanki....

Aman olmayı versin:)


Koyverelim rahvan gitsin. En sevdiğim mottolardan biri de bu zaten...... Anam ne vazgeçmişlik kaybolmuşluk. Tamamen belirsizlikler içinde.. Her zaman boyle değil miydi ki? Şuraya gelirken neyle karşılaşacağımı asla bilemezdim. Bilemedim de. Herşey çok iyiydi. En başta. Şimdi koyverdim hacılar.

Hala sonunu düşünüyor muyum? Düşünmüyorum. Ama olumlama da yapamıyorum. Kaybettim son bir ayda bu yetimi. Buroda oturmak mail beklemek bana göre değil. Ve bu konumu değişmezsem. Olacaklar aynı ve boyle devam edecek. Aslında bu durum değişmeli... Bunu değiştirmek için de kahramanlık denemelerimden vaz geçemeyeceğim.

Hah işte oldu mu? Nedenim bu. Oldugum yerde duramamam. Oldugum gibi kalamamam. Değişmem.
Değişiyorum mutluluk küpünden, sonunu düşünmeyen kahraman çıkardım. Gitmem lazım hacılar. Gitmek lazım. Burdaki herşeyi güzelliği ile bırakmam lazım. Nolur olsun.... Ceren kaçar....


Haaaa sonunda gene tatil var o tatil orda bir yerde.... aman keşke şimdi gideymişim :))))))))
Gidebilir miyim? Evet aslında.
Hadi o zaman orda görüşürüz....



Comments

Popular posts from this blog

202

Son zamanda günler daha bir hizli geçiyor. 202 yazan tabela daha dün suradaydi. Ama suan 195e kadar ilerlemisiz hiç anlamadan... Sanirim bunun en onemli sebebi her günümüzün dolu dolu geçiyor olmasi. Hep yeni bir seyler yasiyoruz. Güzel yerlere gidiyoruz.... Haftanin özetini geçecek olur isem; Ögle yemeklerinden sonra çayimizi alip 10 dk da olsa bi  karsilikli yudumladigimizda günümüz daha güzel geçiyor. Sohbet muhabbet derken.... Sonra agzimizin güzel tadi Lebanon var sirada. Aksam arada sirada kendimizi simartiyoruz. O güzel meze tabaginin tadina doyulmuyor. Tezat bi biçimde de oldukça doyurucu. Bayiliyorum içindeki her ögeye... Diger mekanlarin yaninda çoook uzaga konuslanmis güzel bir mekna daha gittik bu arada günlerden hangisiydi hatirlamiyorum. Bodrumun tatli çiçekleri ve baya kizarmis yemekleri ile güzel bir mekan. Sevgilicigini al git oyle bisi... Santiyemizde ise kubbe kaplamasina baslandi... Benim bekledigim gibi degil ama mimar da ben degilim sonuçta. A...

Bana Garip Gelmişti

Evet bana garip gelen bir olay bu. Evde yetiştirdiğim bitkilerden biri olan medinilla çok harikaydı. Pembe kocaman sarkan çiçekleri olan bu bitki. Yemyeşil yapraklarıyla gelen misafirleri büyülemişti. Yaz vakti gelince de balkona yerleştirdim onu. Sonrasında üzerinde pamukçuk gibi bir örtü oluşmaya başladı. İçeri aldım yıkadım ilaçladım ne yaptıysan o kumsu pamuksu böceklerden kurtulamadım. Evet çok garip bir yaratıktı bu. Beyaz bit gibi oval şekilli çok bacaklı. Böcekti işte. Bitkileri sarmasından korktum ve medinillayı yapraklarını keserek, çelikleme yöntemiyle çoğaltıp temizlemeye karar verdim. Kestiğim dalları yıkadım suya koydum asıl bitkiyi de ilaca bogup balkona yerleştirdim. Sadece iki dalı topraktan gözüken o eski halinden eser kalmamış bir bitkiydi artık. Kestiğim yapraklar da uzun süre sağlıklı bir şekilde suyun içinde köklenmeyi bekliyorlardı. Bir gün kontrollerim sırasında gördüklerim beni aşırı sinirlendirdi. O beyaz koca kafa bana yaprağın üzerinden bakıyordu. "...

Çok yanlış

Konuşmama isteğim hat safhada. Yazmama isteğim de oyle. Ama ne yaparsın ki söylenecek çok şey var. Ispat arıyorum kendime. Yanlışıklar yapmamın kefaretini kendime ödetip, en büyük yanlışı yapacağım her zaman. Her zaman yakınacağım, saklanacağım. Dışavurum platformu arıyorum aslında. Bu herşey olabilirken ben "hiç bir şey"'i tercih ediyorum. Kararsızım seçimlerimde. Film izleyemiyor, yazamıyor, okuyamıyor, kaçamıyorum. Ehliyet alıyorum ama o da annemin sayesinde. İşimi terketmek istiyorum bir güç bana engel oluyor. Nedir o güç? Durmalı... Artık baskı yapmayı bırakmalı. Gene yakınıyorum, gene açıklama gereği duyup gene susuyorum. -Kendimi ölesiye cezalandırıyor muyum? -Ne yaptım ki ben? -"Hiç bir şey". -Büyük suç. Bu şekilde yaşamaya daha ne kadar devam edeceğim bilmiyorum. Durup kendimi dinleme vaktim bu kadar çokken.... Eğer odak noktam değişirse bu gerçekleşecek. Bunu yapmaya vaktim olmamalı. Kendime bişeyler bulmalıyım. Eskiden yazardım şimdi çekiniyorum. Her...